ตอนที่ 181 : ราคาคน
ปัญหาส่วนตัว ความน้อยเนื้อต่ำใจ ความคับแค้นใจ ความกำเริบเสิบสาน ความย่ามใจ จนเป็นเหตุให้คนทะเลาะวิวาทและฆาตกรรมกันนั้น มันเกิดจากการตีราคากันเอง เขาเรียก “ตีราคาคน”
คิดว่าฉลาดกว่าเขา เราก็ดูถูกว่าเขาเง่าโง่ เราคิดว่าเราฉลาดกว่าเขา มีการศึกษามากกว่าเขา แล้วก็เปล่งวาจาแสดงสายตาดูถูกว่าเขาเง่าโง่ ความใหญ่โตกับความต่ำต้อยก็อาจจะปะทะกัน ข้อนี้อย่าตีราคาคนขนาดนั้น คนต่ำต้อยเขาไม่เงยหน้าอ้าปากอยู่แล้ว แต่อย่าไปบอกเขาอย่างนั้น ถ้าคุณพูดอย่างนั้น เหยียบย่ำบ่อย ๆ การน้อยเนื้อต่ำใจจนเป็นความขัดใจ สุดท้ายเขาอาจจะล้างแค้นเราก็ได้
คิดว่าเราเก่งแต่เขาด้อย ความเก่งกับคนดูถูกคนว่าด้อย จะกลายมาเป็นความขัดแย้ง ที่ใดก็ตามเราคิดว่าเราเก่งและเขาด้อย และมักพูดเสมอว่าคนนั้นเก่งสู้ฉันไม่ได้ คนนี้เก่งสู้ฉันไม่ได้ ไปดูถูกคนอื่นว่าทั้งโง่ทั้งไร้การศึกษา ความสามารถต่ำ ขอให้ท่านจำไว้นะว่ามนุษย์ดูถูกกันไม่ได้ เพราะสิ่งที่เรามีนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่เขาไม่มี สิ่งที่เขามีคือสิ่งที่เราไม่มี ท่านดูเถอะ ! คุณจะเป็นเศรษฐีมหาศาลขนาดไหนก็ตาม คุณต้องจ้างแม่บ้าน คนซักผ้า คุณต้องพึ่งเขา คุณดูถูกเขาไม่ได้ มนุษย์ห้ามดูถูกกัน
คิดว่าตนเองสุจริตแต่คิดว่าคนอื่นเขาทุจริต ทั้ง ๆ ที่จับผิดเขาไม่ได้ อย่าเอามาพูดกัน การใส่ข้อหาทุจริตโกงกินโดยที่เขาไม่ได้ทำ อันนี้จะทำให้คนเกิดความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจว่าเราก็เป็นคนดีทำไมจึงโดนอย่างนี้ ตัวอย่างง่าย ๆ เมียกล่าวหาว่าผัวมีชู้ บ่อยครั้งเข้าไม่เกินสามครั้ง ได้ทะเลาะกัน ตบตีกัน ฆ่ากัน
ท่านผู้อ่านทั้งหลาย คนเราเกิดมาในประเทศชาติของเรา โดยปกติบุญวาสนามันแบ่งชั้นวรรณะอยู่แล้ว การศึกษามันแบ่งชั้นวรรณะอยู่แล้ว ในสังคมเราอย่ามาแบ่งชั้นวรรณะกันเลย และถ้าท่านคิดว่าเขาแย่กว่าก็อยู่ไม่ได้ เพราะฉะนั้นในระบอบประชาธิปไตยทั่วโลก เขาจึงถือว่าคนเราทุกคนเท่ากันในฐานะเป็นหนึ่งคะแนนเสียงเท่ากัน โดยนับเวลามีการเลือกตั้ง ท่านจะไปดูถูกเขาไม่ได้ เพราะเขาเลือกตัวแทนของเขามาแล้ว อันนี้คือข้อสำคัญที่คนจะไม่ทะเลาะกันฆ่าฟันกันจนถึงระดับชาติ
พระเทพปฏิภาณวาที
(เจ้าคุณพิพิธ)
เขียนความคิดเห็น