ตอนที่ 198 : อาภรณ์พรรณล้ำค่า
ขอความเจริญในพระสัทธรรมจงบังเกิดมีแด่ท่านผู้อ่านทุกท่าน
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสว่า...
ชีรนฺติ เว ราชรถา สุจิตฺตา
อโถ สรีรมฺปิ ชรํ อุเปติ
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ
สนฺโต หเว สพฺภิ ปเวทยนฺติ.
[คำอ่าน]
ชีรันติ เว ราชชะระถา สุจิตตา
อะโถ สะรีรัมปิ ชะรัง อุเปติ
สะตัญจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ
สันโต หะเว สะพะภิ ปะเวทะยันติ.
ข้อนี้เป็นข้อเตือนใจ พระองค์ได้ตรัสเตือนใจเปรียบเทียบไว้ดั่งนี้ว่า
ราชรถงดงามอร่ามรัถ สารพัดประดับประดาน่าชมนัก
ก็มีอันคร่ำคร่าไม่น่ารัก ตรงนั้นหักตรงนี้หมองต้องพลัดแพลง
ราชรถมันก็หักมันก็พลัดแพลง นี่เป็นปกติในสิ่งที่เกิดมา พระองค์ทรงตรัสเปรียบอีกว่า....
สรีระร่างกายก็คล้ายรถ ที่งามงดก็เพราะจิตคิดปรุงแต่ง
เครื่องประดับเสื้อผ้าราคาแพง เพชรพลอยแฝงงามสรรพระยับตา
เครื่องประดับชั้นดีมีมากมาย แต่ร่างกายสำรับเดียวรู้เจียวหนา
มีแต่นับวันแต่แก่ชรา เก่าคร่ำคร่ายานเหี่ยวใครเหลียวหมอง
เครื่องประดับเรามีเยอะแยะแต่กายเรามีชุดเดียว ให้สังเกตเครื่องประดับ ถ้าข้างในร่างกายของเราทรุดโทรมหนัก เหี่ยวหนักลงไป เครื่องประดับมันจะงอกขึ้นออกมา ถ้ามีเงิน เครื่องประดับที่มากมายมหาศาลงอกออกมา ไม่ว่าจะเป็นเครื่องประทินผิว น้ำอบ น้ำหอม แสดงว่าภายในนั้นมันไม่น่ามองแล้ว มันดูไม่ได้แล้ว ตัวเองจะก้มดูก็หดหู่หัวใจ อย่าไปประมาทมัน วันหนึ่งก็ต้องแก่
เพราะฉะนั้นเมื่อมันเก่าคร่ำคร่าเหี่ยวยาน ยามเหี่ยวไม่มีใครเหลียวแล ไม่มีใครเหลียวแล เราก็ไม่อยากดู
จงยกจิตไตร่ตรองมองให้เห็น ในประเด็นเป็นจริงสิ่งทั้งสอง
แล้วละความยึดติดที่จิตตรอง ไม่เศร้าหมองเพราะรู้เห็นตามเป็นจริง
เดี๋ยวมันก็แก่ แก่แล้วมันก็เหมือน ๆ กันนั่นแหละ เพราะฉะนั้นขอให้เข้าใจตามนี้ ยกจิตขึ้นพิจารณาว่า “ชรามาถึงเราแน่” ยามแก่ไม่มีใครเหลียวแลร่างกายสังขารเรา แล้วเราจะไม่เศร้าซึมใจ เพราะเรารู้ ชาติ ขรา มรณะ
พระเทพปฏิภาณวาที
(เจ้าคุณพิพิธ)
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น