ตอนที่ 130 : วันเกิด คือ วันสติ
วันเกิดคือวันตาย นรกร้ายหรือสวรรค์
วิญญาณวิ่งเข้าครรภ์ พลันพบเด็กเล็กในท้อง
เห็นเด็กนอนนิ่งนิ่ง จึงเข้าสิงเป็นเจ้าของ
จากนั้นก็ยึดครอง เป็นเจ้าของกว่าแปดเดือน
พอถึงเดือนที่เก้า อยู่ไยเล่าเจ้าต้องเคลื่อน
เกิดลมโหมกระเทือน พัดผันพาน่าสยอง
ทะเลก็ดาลเดือด เป็นสีเลือดไหลเนืองนอง
พัดร่างภายในท้อง ออกมากองกลางหว่างขา
น้ำเลือดและน้ำคร่ำ แดงดำคล้ำทั่วกายา
ผู้คนเวทนา ช่วยชำระชะมลทิน
ตัดสายรกรกออก ใส่กระบอกไว้ทั้งสิ้น
เกลือโรยกันหนอนกิน ฝังลงดินหมดเรื่องไป
จากนั้นก็ครวญคิด เจ้าของชีวิตพิศมัย
เรียก “พ่อ” ภาษาไทย ให้ชีวิตสถิตวิญญาณ
หญิงที่เรานอนแช่ เรียกว่า “แม่” ตามคำขาน
ส่วนตัวทำลายผลาญ คือกุมาร กุมารี
มาระ – ผู้ทำลาย กุ - ชั่วร้าย น่าหน่ายหนี
แต่แม่และพ่อนี้ ท่านมากมีจิตเมตตา
เลี้ยงมารทั้งหญิง ชาย ไม่เหนื่อยหน่ายและอิดหนา
กุมารกรานบาทา กราบบูชาอุปการคุณ
พ่อฉันฉันจำไว้ ท่านชื่อ “ไปล่” ให้อุดหนุน
แม่ที่มีพระคุณ ท่านชื่อ “เพียร (เพียน)” เวียนเลี้ยงดู
ขอให้ปฏิญญา ตราบชีวายังมีอยู่
ยึดมั่นกตัญญู กตเวที รี่ทำไป
ข้าวปลาและอาหาร ทั้งสถานที่อาศัย
อีกจตุปัจจัย ไม่กินใช้เพื่อบำเรอ
ไม่นำลาภผลใด เอาไปใช้อย่างฟุ้งเฟ้อ
ไม่รับมาพะเรอ รับแล้วหมุนทำบุญไป
ขอโทษพ่อแม่จ๋า แม้ลูกมาอยู่อาศัย
หยาดเยื่อแห่งเหงื่อไคล น้ำตาไหลขอขมา
จะใช้ชีวิตนี้ อุทิศพลีศาสนา
และขอน้อมบูชา ท่านที่มาอุปการะคุณ.
พระเทพปฏิภาณวาที
(เจ้าคุณพิพิธ)
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น