ตอนที่ 189 : นกเขาเขย่าใจ
“วชิรญาโณ”..........................โอ้...ล่าละ
เป็นคนหรือ หรือเป็นพระ... จ๊ะ สงสัย
เขียนกลอนได้ รุนแรง แทงหัวใจ
กินมีด เข็ม บุ้ง ตะไบ หรือไรกัน
เขียนกลอนตอน นกเขา คูเข้าหู
จู้ฮุกกรู กู้ทุกผู้ กู้สะบั้น
สูก็กู้ กูก็กู้ กู้ตะบัน
กู้ชีพมัน หรือกู้ชาติ กู้ญาติมิตร
กูจะกู้ สูอย่าขวาง เป็นก้างใหญ่
ส.ส.พลอ น้ำลายไหล ใจตะหงิด
ยกคอชู กู้ก็กู้ กู้สิบทิศ
มึงกู้นิด กูกู้หน่อย ค่อยถ้อยที
กู้กรุกกรู อ้างทุกข์กู ผู้ยากไร้
ประชาชน ชาวไทย ไร้ศักดิ์ศรี
มีค่าหัว เพิ่มพูน คูณทวี
กู้ทุกที ที่ทุกข์ทน คือคนไทย
“วชิรญาโณ”...............โอ้...พระเจ้า
ขันนกเขา เข้ายุค ทุกขพิสัย
ถ้าเสียงคู มันแสลง แทงใจใคร
เดี๋ยวคงได้ ถูกแกงสั ดับเสียงคู
...ทุกข์ทุกผู้ทุกข์ ยุคยุคกู้.......ทุกข์.....
.....ยุคของกู ยุคของกู ยุคทองกู.....
พระเทพปฏิภาณวาที
“เจ้าคุณพิพิธ”
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น