ราคารวม : ฿ 0.00
เมื่อย่างเข้า เดือนหก ตกเดือนสิบ
มองลิบลิบ โสนบาน ตระการทุ่ง
ชาวบ้านเก็บ กินขาย หลายกระบุง
แกล้มน้ำพริก แกงส้มกุ้ง จรุงใจ
ทั้งเป็นยา แก้ไข้ ในหน้าฝน
ดอกร่วงหล่น ลอยฟ่อง คลองน้ำใส
เป็นแพล่อง ดั่งทองคำ ผ่องอำไพ
โสนไหว ลิ่วลิ่ว ปลิวล้อลม
เสียงเพลงก้าน แก้วสุพรรณ ดังลั่นทุ่ง
“โสนน้อย เรือนงาม” ปรุงใจ ให้สุขสม
หนุ่มหนุ่มร้อง จีบสาว พราวเล่ห์ลม
หวังจะได้ ชื่นชม สุขสมปอง
สาวสาวแฟน พระบวชถึง หนึ่งพรรษา
สึกออกมา ได้ภิรมย์ สุขสมสอง
พระไม่สึก ออกพรรษา น้ำตานอง
มองโสน สีทอง ต้องระทม
พายเรือมา หลังห้อง ของพระใหม่
ด้วยดวงใจ เดือดปุดปุด สุดขื่นขม
เอื้อนเอ่ยคำ รำพัน อันสุดตรม
ฝากสายลม ให้รู้ห้วง ดวงฤดี
“ดอกโสนสีเหลืองอ่อน เหลืองเหมือนจีวรของหลวงพี่
ฉันนั่งนึกนอนนึก เมื่อไหร่จะสึกสักที”
พระบวชใหม่ ได้ฟัง นั่งพินิจ
สาวทวงสิทธิ์ ที่สัญญา มาก่อนนี้
จำสละ ผ้ากาสาว์ ขอลาที
สมฤดี ของสาวเจ้า เข้าหอเอย. ๚๛
พระเทพปฏิภาณวาที
“เจ้าคุณพิพิธ”
แชร์ :
เขียนความคิดเห็น