ตอนที่ 26 : วิธีแก้ความโกรธ

อยากสวยมีราศี อยากหน้าดี ให้คนบอกว่าน่าดู จะมีวิธีปฏิบัติอย่างไร ?

หลายคนก็เลยไปแต่งหน้า ไปแต่งหน้าแต่งตาให้มันสวย คนเขาจะได้ชม และก็มีเครื่องประดับตกแต่ง ลงทุนกันแพง ๆ แต่การที่เราแต่งอย่างอื่นนั้น อาจจะแต่งได้ แต่บางทีแต่งแล้ว เขียนคิ้วทาปากแล้ว อีตอนหน้าดีมันน่าดู หน้ายิ้มมันน่ารัก แต่อีตอนหน้ายักษ์มันยิ่งน่าเกลียดใหญ่ กลายเป็นงิ้วหลงโรง

ท่านพระครูพิศาลธรรมโกศล (หลวงตาแพร เยื่อไม้) ท่านเขียนเอาไว้น่าฟัง ท่านบอกว่า

อันงามกายนั้นไม่จีรัง

ถึงจะอำพรางจะพอกจะพัน

ด้วยเครื่องสำอางอย่างทันสมัย

ชุดบันไดสามขั้นแปดขั้น

จากฝรั่งอังกฤษหรืออเมริกัน

ถึงคราวหย่อนยานก็สุดเยียวยา

อันงามกายแม้แสนจะเก๋

มีเสน่ห์ให้ผู้คนเรียกหา

ตอนเนื้อหนังเต่งตึงจึงต้องนัยน์ตา

ถึงคราวชราใครเล่าจะแล

ต้องเสริมสวยกันที่ดวงใจ

ซึ่งเป็นโฉมในนั่นแหละสวยแน่

เสริมศีลเสริมธรรมเสริมแล้วงามแท้

ถึงแม้จะแก่ก็คงแก่เพียงกาย

ศีลธรรมอะไรล่ะท่านทั้งหลาย ที่จะเสริมให้เรางามตลอด เด่นตลอด ให้หน้าดีมันน่าดู

ก็คือการที่เราไม่เป็นคนขี้โกรธ เพราะพระพุทธเจ้าตรัสว่า ...

โกธะโน ทุพพัณโณ โหติ

คนขี้โกรธ ไม่มีรัศมี หรือรัศมีมัวหมอง หรือพิวพรรณมัวหมอง

วรรณะ ตัวนี้หมายถึง รัศมีในสังคม ที่คนอยากจะดูอยากจะมอง ที่มันฉายไป บางคนเราเห็นหน้า ผู้ชายก็แจ่มจ้าทีเดียว ผู้หญิงแจ่มจันทร์เลยทีเดียว นี่เขาเรียก แจ่มจริง

เพราะอะไร ?

เพราะส่วนใหญ่เขามีรอยยิ้มที่ปากเหมือนพระจันทร์เสี้ยว เขาไม่ขี้โกรธ แต่บางคนถึงแต่งหน้าดี ๆ ก็กลายเป็นคนขี้โกรธ รัศมีก็หมด มีแต่คนหลีกลี้หนีหน้า หน้าแต่งดีก็เลยไม่น่าดู การที่เรากำจัดความโกรธได้นั้นจึงเป็นเรื่องอันสำคัญ เพิ่มผิวพรรณ เพิ่มราศีให้แก่ตนเอง

คนถือโทษ โกรธมาก ปากหมุบหมิบ

หน้าบุบบิบ เบี้ยวบู้ ดูหมองศรี

ดวงตาเปล่ง ประกาย คล้ายอสุรี

อีกกายี สั่นเทา เหมือนเจ้าทรง

ความโมโห โกรธา ถ้าละได้

ชั่งจิตใจ สุขุม ตัดลุ่มหลง

เจริญเมตตา ระงับ ดับโกรธลง

ย่อมเป็น ผู้ทรงไว้ ซึ่งไมตรี ฯ

เพราะฉะนั้น ถ้าท่านทั้งหลายประสงค์จะให้หน้ายิ้ม เป็นหน้าที่น่ารัก ไม่เป็นหน้ายักษ์เป็นหน้าที่น่าเกลียด และเป็นการดับรัศมีตัวเองนั้น จงตัดความโกรธได้ เพราะความโกรธทำลายรัศมีตนเอง

พระเทพปฏิภาณวาที

“เจ้าคุณพิพิธ”