หนังสือ
อี-บุ๊ค
คอร์สออนไลน์
ไลฟ์สไตล์
ราคารวม : ฿ 0.00
ตอนที่ 72 : ใครหนอ ?
อยากถามใครก็ได้ โปรดตอบให้หายกังขา
ผู้หญิงคนนี้หนา มีนามว่าอะไร เอ่ย....?
อยู่ในท้องเขาเก้าเดือน ไยมาเลือนลืมลงได้
อยู่ในอ้อมอกอุ่นไอ ก็แล้วไยไม่หวนหา
สิบกว่าปีที่ร่วมหมอน กกกอดนอนเจ้าแก้วตา
ไยจึงพานลืมมารดา ผู้เมตตาและการุณย์
สิบกว่าปีที่ป้อนข้าว จนย่างก้าวเข้าวัยรุ่น
ก็แล้วไยลืมใบบุญ ผู้ค้ำจุนด้วยข้าวปลา
สิบกว่าปีที่ฟูมฟัก ด้วยความรักเหลือคณา
ก็แล้วไยลืมไปว่า เติบโตกล้าเพราะใครกัน
สิบกว่าปีใครเล่าหนา ซื้อเสื้อผ้าหลากสีสัน
ไยจึงทิ้งหญิงคนนั้น ผู้เสกสรรแพรพรรณงาม
กี่สิบปีที่ตั้งตา ยามหายหน้าเที่ยวสืบถาม
แล้วไยเล่าเจ้าโฉมงาม จึงลืมความหลังได้ลง
กว่าสิบปีที่อ่านเขียน ยามเข้าเรียนคอยรับ-ส่ง
แล้วไยเล่าเจ้าลืมหลง มิประสงค์มาดูแล
วันนั้นเจ้าขวัญใจ ล้มไถลจนได้แผล
เจ็บหัวเข่าเจ้าร้องแง ใครกันแน่เป่าแผลเรา
ณ วันที่ขี้มูกไหล หญิงคนไหนเช็ดให้เจ้า
ยามนี้แม่ท่านแก่เฒ่า ใครไหนเล่ามาไยดี
ยามมดยุงมามุงกัด ใครกันปัดให้มันหนี
มดตอมท่านในวันนี้ ไยไม่รี่รีบมาดู
อาบน้ำทุกค่ำเช้า ใครกันเล่าเฝ้าขัดถู
ขี้ไคลใต้คาง-หู ขัดจนหนูเอี่ยมลออ
ยามนี้ท่านเจ็บป่วย ใครจะช่วยเช็ดตัวหนอ
รอเล่าเฝ้าแต่รอ นอนจมบ่อแห่งเหงื่อไคล
ก็วันที่มีคู่ครอง เอาเงินทองมากองให้
ชื่นชูกับคู่ใจ หญิงคนใดให้แก่เรา
ยามนี้ท่านเดียวดาย อันร่างกายก็แก่เฒ่า
เฝ้าคอยแล้วคอยเล่า ไร้แม้เงาเจ้าแก้วตา
จำได้ไหมในยามป่วย ใครกันช่วยหมอรักษา
เจ็บปวดนวดแขนขา เช็ดหน้าตาด้วยอาทร
ยามนี้หญิงคนนั้น นอนไข้สั่นอกสะท้อน
น้ำตาใสไหลเปียกหมอน ไร้คนป้อนข้าวและยา
โอ้...สตรีที่รักแท้ นามว่า...“แม่”...แน่นักหนา
ลูกหญิงชายทั้งหลายจ๋า กลับไปหา...แม่...เร็วเถอะ
*********************************
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น