ตอนที่ 171 : ประเพณีเพื่อชีวิต

เมื่อต้นปี พ.ศ. ๒๕๕๑ คุณก้าน แก้วสุพรรณ นักร้องเพลงลูกทุ่ง เพลงหวาน เพลงเศร้า ได้ไปหาที่วัดบอกว่า...“พระคุณท่าน โยมหันมาทำขวัญนาค เพื่อใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์แก่สังคมและส่งเสริมความกตัญญูกตเวที อยากจะร้องเพลงเกี่ยวกับธรรมะ และประเพณีวิถีชีวิตไทย ซึ่งจะเป็นบุญกุศลแก่ผู้ฟังและแก่ตัวเอง”...จึงแต่งเพลงแหล่ให้ ๑ ชุด จำนวน ๑๐ เพลง ชื่อชุด “มงคลชีวิต” ตอนนี้ออกจำหน่ายขายตรง ถ้าต้องการให้โทร. ๐๘๖-๑๖๒-๒๕๕๕ แต่เมื่อแต่งชุดที่ ๒ อีก ๑๐ เพลง ได้ตั้งชื่อว่า...กตัญญูประกาศิต...ได้นึกถึงพระคุณของพ่อ พ่อเป็นบุคคลที่ลูกทั้งหลายไม่ค่อยได้พูดถึงพระคุณกับนึกถึงเวลาบวชจะต้องขอขมาลาโทษ จึงได้ขอให้ครูอัมพา พึ่งเกตุ อดีตครูโรงเรียนทวีธาภิเษก แต่งคำขอขมา ซึ่งครูอัมพาได้แต่งให้และให้อาตมาเพิ่มเติมแก้ไขได้ ดังนั้นจึงขอให้ท่านทั้งหลายได้รำลึกถึงพระคุณพ่อ และนำคำขอขมาก่อนอุปสมบทไปเป็นแบบใช้ในการอุปสมบท ส่วนเพลงชุดนี้เสร็จเมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๑

 

         ขอลูกทั้งหลายจงได้หวนคิด          อันว่าชีวิตของพวกเรานี้

พ่อให้กำเนิดเป็นกายี                             แล้วบ่มอินทรีย์ในท้องมารดา

ยามที่แม่ท้องพ่อประคองครรภ์               หากินพัลวันส่งให้แม่หนา

แม่อยากอะไรพ่อไปหามา                        เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าพ่อไม่ว่าเลย

ครั้นลูกโตมาตั้งท่าแต่ชม                       คุณค่าน้ำนมเท่านั้นแหละเหวย

ไม่มีใครหนาพรรณนาชมเชย                  น้ำเหงื่อพ่อเลยไม่เคยลิ้มลอง

น้ำเหงื่อของพ่อก่อน้ำนมแม่                   พ่อเหนื่อยแทบแย่ไม่เป็นที่สอง

น้ำแกงน้ำต้มขนมเนืองนอง                    เกิดจากเงินทองของเหงื่อพ่อเรา

         แม่ลูกคุยกันสุขสันต์สุขี                พ่อเราก็มีแต่ความเงียบเหงา

เราคุยกับพ่อต่อเมื่อยังเยาว์                   พอโตแล้วเล่าทิ้งพ่อเศร้าใจ

พอเราเจอแม่นอนแช่หนุนตัก                  กอดด้วยความรักคึกคักสดใส 

สุขทุกข์ลูกถามด้วยความห่วงใย              มีใครหนอใครใส่ใจพ่อตัว

แต่พ่อเรานี้ก็ดียิ่งนัก                              ไม่ทวงความรักให้ลูกหนักหัว

ไม่ทวงบุญคุณให้ลูกขุ่นมัว                     อภัยไปทั่วกลัวลูกกังวล

ยามแม่เจ็บไข้ลูกไปพร้อมหน้า                 นวดแขนนวดขาเห็นมามากล้น

เช็ดเนื้อเช็ดตัวทำทั่วทุกคน                     ผลัดเปลี่ยนเวียนวนป้อนข้าวป้อนยา

ยามพ่อป่วยไข้กลับไม่เหมือนกัน              ไม่ค่อยแข็งขันนวดแข้งนวดขา

พ่อก็อดทนไม่บ่นสักครา                         กลัวว่าลูกยาจะพายุ่งใจ

กลัวว่าลูกลูกจะทุกข์กังวล                      พ่อสู้อดทนไม่น้ำตาไหล

ปลอบจิตทุกคราว่า “ไม่เป็นไร”                “พ่อพอทนได้” อย่าไปอาวรณ์

ลูกหญิงทั้งหลาย ลูกชายเจ้าขา              ฟังไว้เถิดหนาอย่าหาว่าสอน

พระคุณบิดาเทียบฟ้าอัมพร                    พระคุณมารดาเทียบพระธรณี

 

...................................

 

                  ๏ อุกาสะ  อุกาสะ    

นาคขอคารวะ                  บิดามารดร

และท่านทั้งหลาย              ที่ได้สโมสร             

นาคขอยอกร                   ฟังนาคก่อนเถิด

                 ๏ ปวงท่านเจ้าข้า     

นาคเจตนา                     บรรพชาอันเลิศ

อานิสงส์ใดใด                  ที่ได้ก่อเกิด            

ผลบุญทูนเทิด                  มารดรบิดา

                 ๏ ทั้งสองท่านนี้                

พระคุณมากมี                  สุดที่พรรณนา

อบรมสั่งสอน                   อาทรเมตตา           

จากไร้เดียงสา                  เติบกล้าเจริญวัย

                   ๏ วันนี้วันดี          

ทุกท่านน้องพี่                  ต่างมีน้ำใจ

ประชุมพร้อมกัน               มุ่งมั่นอวยชัย           

กุศลอำไพ                      ให้เกิดปรากฏ

                  ๏ นาคขอกราบลา    

มารดรบิดา                     บรรพชา-อุปสมบท

อีกทั้งญาติกา                  ที่มาทั้งหมด            

ขอจงโปรดงด                  โทษภัยนานา

                  ๏ เคยผิดพลั้งไป              

ด้วยกรรมอันใด                นาคขอขมา

ทั้งกายกรรม                   ถ้อยคำวาจา            

จิตคิดหยาบช้า                 ผ่านมาอาจมี

                 ๏ อธิษฐานกุศล               

ขอจงส่งผล                      แด่ชนกชนนี

ญาติวงศ์พงศา                 อุปสัมปทาครั้งนี้      

ปวงท่านจงมี                   ส่วนแห่งกุศลมัย

                 ๏ นาคจะน้อมนำ              

ศึกษาพระธรรม                เรียนรู้วินัย

สวดมนต์ไหว้พระ              สมถะครองใจ       

วิปัสสนาผ่องใส                หลักชัยพระศาสนา

              ๏ ขอพรไตรรัตน์          

โปรดจงกำจัด                  อุปัทวา

ในโลกนี้                         ดีถึงโลกหน้า           

ขอบุญนำพา                    ถึงนิพพาน  เทอญ

 

                           พระเทพปฏิภาณวาที

                                (เจ้าคุณพิพิธ)

 


อ่าน : 0

แชร์ :


เขียนความคิดเห็น