ตอนที่ 27 : บูรณาการจิตใจ

เรื่อง ขวัญ และ กำลังใจ ในคนทุกเพศทุกวัยเป็นเรื่องสำคัญ คนเราถ้าขาดขวัญเสียขวัญเสียแล้ว ครั้นเวลานอน ก็กลายเป็นฝันไม่ดี คนเวลาที่ขาดขวัญกำลังใจ เรียกว่า “จิตใจล้มเหลว” หรือที่ทางการแพทย์เขาบอกว่า “ท่านผู้นี้ตายเพราะระบบหัวใจล้มเหลว” มาสู่ระบบลมหายใจล้มเหลวนั้น เขาเรียกว่า ตาย

คนเราขาดขวัญและกำลังใจจนนอนขวัญเสียนั้น แสดงว่าระบบหัวใจล้มเหลว ระบบหายใจก็พลอยล้มเหลวไปด้วย จะได้ยินแต่เสียงถอนใจ ด้วยความท้อใจ ดังนั้นหน้าที่สำคัญที่สุดก็คือว่า จงบูรณาการด้านจิตใจซึ่งกันและกัน ถ้าหากว่าไม่ บูรณาการด้านจิตใจ คือไม่เป็นขวัญและกำลังใจ คนที่ขาดขวัญและกำลังใจ ก็ประสบภาวะล้มเหลว ยิ่งล้มเหลวมาแล้ว เขาจะลุกขึ้นสู้ได้ต้องมีคนให้กำลังใจ อันนี้นั่นเองคือ วิสัยของผู้นำ

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสกับพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งบวชมาแล้วแต่ปฏิบัติธรรมะไม่ประสบความสำเร็จ บังเกิดความท้อแท้ท้อถอย และบังเกิดความถดถอยในจริยาวัตรการประพฤติปฏิบัติ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสเรียกพระภิกษุรูปนั้นมาว่า “เธอลืมไปแล้วหรือ แต่เมื่อเธอลืมไปแล้ว เธอท้อถอยไม่เป็นไร แต่เมื่อครั้งอดีตชาตินั้น เธอเคยประสบความสำเร็จมาแล้วนี่” แล้วพระองค์ก็เล่าอดีตชาติของพระภิกษุรูปนี้ให้ฟังว่า มีหน้าที่ในการนำทางด้วยการดูดาวฤกษ์ ในการค้าขายทางทะเลทราย แต่ว่าครั้งหนึ่ง หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย รถที่บรรทุกสินค้าก็หันกลับมาที่เดิม ครั้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วก็ปรากฏว่าตนอยู่กลางทะเลทราย ไม่มีน้ำกิน ผู้นำทางผู้นี้ก็เลยให้คนขุดเจาะหาน้ำ เพราะเห็นต้นหญ้าต้นหนึ่งขึ้นมาที่กลางทะเลทราย แต่ขุดเจาะไปแล้ว ปรากฏว่าไปโดนดานหิน เมื่อถึงดานหินแล้ว ทุกคนก็หมดกำลังใจ แต่ผู้นำทางนั้นได้บอกบุรุษคนหนึ่งว่า “เธอผู้เดียวเท่านั้นที่จะช่วยคนทั้งหมดได้ ขอให้เธอใช้ค้อนเหล็กใหญ่นี้ทุบลงไปที่ดานหิน”

บุรุษที่ขุดลงไปกลางทะเลทรายผู้เหนื่อยอ่อนผู้นั้น ได้กลั้นใจ ได้มีพลังใจ เพราะเห็นว่าทุกคนฝากชีวิตไว้ที่เขา ก็เลยใช้ค้อนเหล็กทุบลงไปที่ดานหิน ทุบลงไปด้วยความแรงหลาย ๆ ครั้งเข้าจนกระทั่งดานหินนั้นหัก น้ำพวยพุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน ทุกคนดีใจที่รอดตายและมีความสุข

“เธอเคยประสบความสำเร็จมาแล้วนี่ ภิกษุ ครั้งเมื่อเธอเป็นคนทุบดานหิน จนได้น้ำมาเลี้ยงคนเดินทางทั้งหลายแล้ว บัดนี้เธอจะท้ออยู่ไย” ภิกษุรูปนี้ระลึกถึงตามที่พระพุทธเจ้าตรัสแล้ว ก็ปฏิบัติสมณธรรม จนประสบความสำเร็จ

ทุกท่านก็เช่นเดียวกัน หากว่าท่านทั้งหลายพบใครที่หมดกำลังใจ จงบูรณาการจิตใจ เป็นขวัญเป็นกำลังใจให้เกิดขึ้นเถิดท่านทั้งหลาย แล้วเราจะได้ดื่มน้ำเย็นอันชื่นเย็น คือผลประโยชน์อันเกิดจากการงานนั้นร่วมกัน

พระเทพปฏิภาณวาที

“เจ้าคุณพิพิธ”