ตอนที่ 124 : ความตายอยู่กับตนทุกคนเอ๋ย

 

                          คนเอ๋ยเคยรักกัน                มีสักวันก็ต้องพราก

                 ห่างหายหรือตายจาก                   ตามวิบากแห่งกฎกรรม

                          คนเอ๋ยคนชังกัน                 เคยห้ำหั่นบ้าระห่ำ

                 จงจำไว้จงจำ                              ไม่ก้าวล้ำพ้นความตาย

                          คนเอ๋ยเคยยากจน              ต้องหมองหม่นหมดความหมาย

                 ถึงคราวเจ้าไม่วาย                       ก็ต้องตายแม้นเหมือนกัน

                          คนเอ๋ยเคนรวยล้น              เหมือนอยู่บนสรวงสวรรค์

                 โปรดรู้ว่าสักวัน                           ความตายนั้นพลันมาเยือน

                          คนเอ๋ยเคยยิ่งยศ               เกริกปรากฏหาใครเหมือน              

                 จำใส่ใจไว้เพื่อน                            ตายกล่นเกลื่อนธรณี

                          คนเอ๋ยเคยหล่อสวย            ร่างสำรวยด้วยราศี

                 สุดท้ายตายเป็นผี                         อันชีวีไม่จีรัง

                          มีใครในโลกนี้                      ที่วิ่งหนีตายพ้นมั่ง

                 จงพิจอนิจจัง                                และทุกขัง อนัตตา

                          ไตรลักษณ์หลักจริงแท้          ใครใครแก้ไม่ได้หนา

                 โปรดมั่นในสัญญา                         มีใครหนาฝ่าความตาย. ๚๛

 

 

                                                   พระเทพปฏิภาณวาที

                                                      “เจ้าคุณพิพิธ”                        


อ่าน : 0

แชร์ :


เขียนความคิดเห็น