หนังสือ
อี-บุ๊ค
คอร์สออนไลน์
ไลฟ์สไตล์
ราคารวม : ฿ 0.00
ตอนที่ 71 : รักใครไหนเล่าเท่ารักของแม่
มาตาปิตุ อุปัฏฐานัง จงตั้งใจฟังอย่าให้สับสน
ขอกล่าวเตือนใจให้ลูกทุกคน คิดถึงแม่ตนคุณพ้นคณา
ลูกหญิงทั้งหลายลูกชายเจ้าเอ๋ย จำไว้เถิดเหวยแม่รักนักหนา
ความรักของใครที่ในโลกา มากเกินไปกว่ามารดาไม่มี
แม่อุ้มไม่หนักไม่ยักกะเหนื่อย ไม่เคยปวดเมื่อยไม่ละผละหนี
หลับคาอกตักไม่ผลักสักที อุ้มเจ้าคนดีเข้าที่นิทรา
เหนื่อยไม่เคยพักรักไม่เคยลวง แม่แสนแหนหวงห่วงเจ้าเฝ้าหา
ลูกเป็นหนุ่มสาวแม่เฝ้าตั้งตา ลูกไม่กลับมานิทราไม่ลง
เงินทองเบิกไปแม่ไม่เคยคิด ไม่หวงสักนิด “ลูกแบ - แม่ส่ง”
ไม่คิดเสียดาย ไม่หมายคืนคง ลูกผิดไม่ลงโทษโกรธขวัญใจ
ไม่คิดแค้นเคืองเรื่องหนักเรื่องเบา อภัยให้เจ้าอย่าเฝ้าสงสัย
เอากายของแม่ปกแผ่คุ้มภัย แม่เป็นอย่างไรให้ลูกรอดตัว
ชีวิตแม่นี้พร้อมพลีเพื่อลูก รักมั่นพันผูกเหนือเกล้าเหนือหัว
ฝ่าอันตรายความตายไม่กลัว ใครว่าลูกชั่วแม่ไม่ชิงชัง
แม่น้ำตาไหลยามลูกได้ดี อิ่มเอมเปรมปรีดิ์สมที่มุ่งหวัง
ถ้าลูกติดคุกแม่ทุกข์ประดัง น้ำตาแม่หลั่งไหลถั่งเนืองนอง
ลูกหญิงทั้งหลายลูกชายเจ้าขา มาร่วมวิญญาณ์หาทางสนอง
ลูกหญิงจงมั่นเดินตามครรลอง ให้แม่สมปองครองตัวให้ดี
จะคบชายใดระไวระวัง ถ้าเกิดพลาดพลั้งบางครั้งบัดสี
เสียเนื้อเสียตัวมั่วกามโลกีย์ แม่เราก็มีแต่ความโศกา
ได้ยินชาวบ้านประจานลูกสาว อกแม่เหน็บหนาวปวดร้าวจริงหนา
แม่ทุกข์ระทมขื่นขมอุรา ต้องกินน้ำตาสุดมองหน้าใคร
หัวอกของแม่เหมือนถูกแล่เนื้อ คำพูดเหมือนเกลือที่เอามาใส่
เจ็บแสบแปลบร้อนเหมือนนอนบนไฟ ร้อนอกร้อนใจหม่นไหม้จาบัลย์
ถ้าลูกสาวดีมีวิชาการ และได้แต่งงานท่านก็เหมือนฝัน
จัดการงานแต่งแม่แข่งประชัน สินสอดไม่ปันกันไว้ส่วนตัว
เอาเงินไปกองเอาทองไปแถม อะร้าแอร่มแม่แย้มยิ้มหัว
หน้าชื่นตาบานจัดงานเนียนัว ลูกมีครอบครัวแม่สุขหัวใจ
ลูกชายจงคิดพินิจพิเคราะห์ คบเพื่อนให้เหมาะเจาะดูนิสัย
ถ้าเห็นว่าชั่วหลีกตัวห่างไกล ถ้าขืนคบไปไม่เป็นมงคล
ตั้งใจเล่าเรียนพากเพียรศึกษา จบปริญญาสุขสถาผล
การงานเป็นหลักจักไม่ยากจน เลี้ยงตัวเลี้ยงตนพ้นคนดูแคลน
ทำได้เช่นนี้แม่มีสุขสันต์ กว่าได้เงินพันเงินหมื่นเงินแสน
ลูกชายมียศปรากฏทั่วแดน แม่ท่านก็แสนจะชื่นในทรวง
แม่รักพันผูกต่อลูกทุกคน ตัวแม่ทุกข์ทนไม่เคยเป็นห่วง
รักของแม่นี้ไม่มีหลอกลวง รักลูกดั่งดวงหทัยนัยนา
ยามที่ลูกอดแม่รันทดใจ ยามลูกห่างไกลใจแม่ผวา
ยามลูกพลั้งผิดคิดเวทนา สงสารลูกยาแม่น้ำตานอง
ลูกหญิงลูกชายฟังไว้นะเจ้า รักของแม่เราไม่เป็นที่สอง
แม่หวังสิ่งใดทำให้สมปอง เดินตามครรลองกตเวที
หนึ่ง ต้องเชื่อฟังคำสั่งคำสอน อย่าไปตะบอนเบือนบิดวิถี
สอง ช่วยกิจการงานบรรดามี ดูแลโน่นนี่เป็นหูเป็นตา
สาม อย่าทำชั่วทำตัวโสมม ให้แม่ระทมเลยนะลูกหนา
สี่ ยามใดใดจะใช้เงินตรา คิดสักนิดว่าแม่เหนื่อยเหลือทน
ห้า ยามที่แม่ของเราแก่เฒ่า จงเป็นไม้เท้าในทุกแห่งหน
หก แม่ชราดวงตามืดมน จงสาละวนระแวดระวัง
เจ็ด ยามเจ็บป่วยช่วยจัดหยูกยา เช็ดหน้าเช็ดตานวดขานวดหลัง
แปด คราชีวิตใกล้ปลิดชีวัง พูดให้ท่านฟังธรรมะธัมโม
ส่งแม่ให้ถึงซึ่งเมืองสวรรค์ ทำอย่างนี้นั้นเป็นบุญอักโข
นั่งสวดพุทธัง ธัมโม สังโฆ อิติ สุคะโต พระพุทธคุณ
เก้า จัดการศพให้ครบทุกอย่าง ลูกทุกคนต่างมาช่วยเกื้อหนุน
สิ่งใดใดหนาที่เรียกว่าบุญ ลูกจงทุ่มทุนทุ่มเทหัวใจ
อุทิศกุศลคือผลบุญทาน แด่ดวงวิญญาณให้ท่านสุขใส
มีสรวงสวรรค์อันผ่องอำไพ แม่ท่านสุขในแดนทิพย์วิมาน
เก้าข้อเก้าขั้นจำมั่นเถิดหนา เรียกว่ามาตาปิตุปัฏฐาน
ใครทำได้ครบจบทุกประการ ชาวโลกเรียกขานลูกกตเวที
....นั่นแล....
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น