ตอนที่ 180 : หัวโขน (๗)
การทำงานที่เหมือนสวมหัวโขน บางทีมันก็อึดอัด ความจริงเมื่ออึดอัดแล้ว ก็ถอดออกได้ เปลี่ยนลักษณะงานใหม่ก็ได้ ไม่ต้องไปอดทนต่อสิ่งนั้น ๆ ให้มันทรมานใจทรมานกายเปล่า ๆ แต่ใครเล่าที่จะคิดได้เช่นนี้ น้อยคนนักที่จะยอมสละมัน ทั้ง ๆ ที่ความอึดอัดก็เกิดขึ้น แต่ถ้าสละได้ ความเป็นอิสระทางจิตก็เกิดขึ้น
หัวเอยหัวโขน
อยากตะโกน ร้อนหัว ตัว แขน ขา
อยากจะถอด ชุดโขน โจนออกมา
เย็นกายา อิสระ สบายใจ
อันหัวโขน เครื่องประดับ แวววับนี้
มันเกิดมี ติดตัวมา ก็หาไม่
หน้ายักษ์ - ลิง ที่เห็น เป็นเช่นไร
แต่หน้าใน หน้าพระ ประเสริฐเอย
หน้ายักษ์ - ลิง ถ้าจำเป็นต้องสวมเพื่ออาชีพ บางทีก็ต้องดุเขาบ้าง ตวาดเขาบ้าง แต่ขอให้ทำใจให้มีเมตตาธรรม ให้หน้าในเป็นพระ สังข์ทองรูปร่างเป็นเงาะ แต่ข้างในเป็นทองคำ การทำงานบางทีเราอาจจะดูเป็นตัวร้าย แต่ถ้ามีใจปรารถนาดี ก็ถือว่าหน้านอกร้าย หน้าในพระ
พระเทพปฏิภาณวาที
(เจ้าคุณพิพิธ)
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น