ตอนที่ 2 : ชราภาพทราบด้วยตนเอง
อายุหกสิบกว่า ความชรามาเร็วรี่
โรคาตามมาจี้ ป่วยโน่นนี่ทุกวี่วัน
ไขมันและเบาหวาน ตามรังควานความสุขสันต์
โรคไตไล่มาพลัน ตามห้ำหั่นบั่นชีวา
หัวใจเริ่มตีบตัน เพราะไขมันมีแน่นหนา
สมองก็เฉื่อยชา ทอนปัญญาความทรงจำ
แขนขาก็มาปวด หาคนนวดคลายความครั่น
ปวดหลังนั่งลุกพลัน แข้งขาสั่นไม่มั่นคง
กินข้าวมื้อหนึ่งหนา ตามด้วยยาน้ำ เม็ด ผง
หลับตาไม่ค่อยลง เพราะนิวรณ์บั่นทอนใจ
มองดูกองสังขาร จะอยู่นานสักเพียงไหน
บริขารบานตะไท ใครกันเล่าเอาไปครอง
จะแบ่งก็เสียดาย ครั้นจะขายเสียดายของ
แก้วแหวนและเงินทอง มองแล้วหนาน้ำตาไหล
อายุหกสิบกว่า ความชรามาล่าไล่
เตรียมตัวและเตรียมใจ ตายเมื่อใดไม่กังวล
สวดมนต์และไหว้พระ ไม่เลยละบุญกุศล
สลัดตัดกังวล ถอนตัณหาอุปาทาน
เจริญพระไตรลักษณ์ หลักวิปัสสนากัมมัฏฐาน
เมื่อชีพเราวายปราณ สู่สถานวิมานแล
ถ้าจิตเราหลุดพ้น อรหัตตผลนั้นแน่แท้
นิพพานไม่ผันแปร สู่กระแสโลกุตตระ ๚๛
พระเทพปฏิภาณวาที
“เจ้าคุณพิพิธ”
อ่าน : 0แชร์ :
เขียนความคิดเห็น