ตอนที่ 188 : มันคือ...มนุษย์อัปลักษณ์

เมื่อคืนวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ อาตมาสวดมนต์ไหว้พระชำระนิวรณ์อันเป็นตะกอนใจแล้วก็เข้าจำวัตร (นอน) สำรวจจิตเป็นครั้งสุดท้ายว่ายังมีนิวรณ์ข้อใดอยู่ในใจบ้าง เมื่อไม่พบนิวรณ์ก็นอน จำเริญพระพุทธมนต์บท “มงคลจักรวาลใหญ่” แล้วก็หลับไป

ครั้นเมื่อหลับไปแล้วก็ฝัน ตื่นมาทบทวนความฝันซึ่งติดใจใสแจ๋วดูเหมือนว่า “เป็นจริง” ในฝันเป็นอย่างนี้ ฝันว่า....

“มีท่านผู้มีศักดิ์ศรีผู้หนึ่ง นิมนต์ให้ไปดูการประชุมรัฐสภา เป็นการอภิปรายงบประมาณของประเทศ นับแต่เหยียบย่างเข้าไปในเขตรัฐสภาจนถึงท่านผู้นั้นได้พาไปนั่งในห้องเล็ก ๆ มีกระจกกั้นห้อง สามารถมองลงไปเห็นทั้งสภาซึ่งมีทั้ง ส.ส., ส.ว., คณะรัฐมนตรี, ข้าราชการ, เลขา ฯ, ผู้ช่วย, ลิ่วล้อซึ่งวิ่งเข้าวิ่งออก อาตมาตกใจ เพราะนับแต่เดินเข้าไปจนถึงนั่งดูในห้องดังกล่าว เห็นว่าในที่นั้น มีทั้ง... “คน เทพธิดา เทพบุตร และ มนุษย์อัปลักษณ์”... ปนเปกันอยู่มากมาย แต่มนุษย์อัปลักษณ์นั้นมีจำนวนนับเป็นเปอร์เซ็นต์ได้ตั้ง ๔๕%

มนุษย์อัปลักษณ์ที่สับสนปนเป วิ่งเข้า วิ่งออก นั่งชั้นบน ชั้นล่าง มีลักษณะพิกลพิการแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เห็นแล้วก็น่าขยะแขยง น่าสะพรึงกลัว เพราะเขาเหล่านั้นมีรูปร่างอันปรากฏทั้งหญิง ชาย คือ....

                   มือเล็ก        

                   ขาสั้น

                   ปากกว้าง       

                   หูตั้ง

                   หลังยาว        

                   ตาสั้น

                   ลิ้นพันคอ       

                   กระดูกคดงอทั้งร่าง

                   พุงกาง          

                   หางแดง”       

ช่างเป็นร่างที่อัปลักษณ์เสียเหลือเกิน เมื่อตื่นจากความฝันก็ทบทวนหลายครั้ง คิดถึงว่าคนที่นอนฝันนั้น มีท่านผู้ตรวจญาณได้พูดถึงความฝันว่าเกิดแต่เหตุ ๔ ประการคือ บุพพนิมิต จิตนิวรณ์ เทพสังหรณ์ ธาตุกำเริบ โดยความหมายของ บุพพนิมิต คือ ย้อนอดีตชาติใกล้-ไกล, จิตนิวรณ์ คือ อารมณ์ค้างคา อาจฝันพลิกแปรหรือฝันตรง, เทพสังหรณ์ คือ เทวดาสะกดจิตในนิมิตเป็นความฝัน, ธาตุกำเริบ คือ อาหาร สังขาร อารมณ์ ผันแปรวิปริต จิตเกิดนิมิตเป็นฝัน ส่วนของอาตมานี้ทั้งบุพพนิมิต จิตนิวรณ์ ธาตุกำเริบ ไม่มีอย่างแน่นอน

อาตมาได้ทบทวนความฝันอันเกี่ยวกับสภาพของนักการเมืองในปัจจุบัน จึงตีความในความฝันของมนุษย์นักการเมืองอัปลักษณ์ ดังนี้

มือเล็ก        =   ไร้ความสามารถ, ทำงานระดับชาติไม่เป็น

ขาสั้น         =     ก้าวตามไม่ทันกระแสโลก

ปากกว้าง    =     พูดมาก, ชอบโต้ตอบ, ทะเลาะ, เสกสร้างผลงานด้วยคำพูด

หูตั้ง           =      ตื่นข่าว, ตามแต่ข่าวที่โจมตีความบกพร่องของตน

หลังยาว     =    ขี้เกียจทำงาน, ชอบอยู่ในห้องแอร์โดยไม่ลงพื้นที่, ไม่ชอบเข้าประชุม

ตาสั้น         =      ไม่หาความรู้, ไม่ดูความเจริญของต่างชาติ, ไม่ฟังประชาพิจารณ์

ลิ้นพันรอบคอ    =  โกหก, ประจบสอพลอ, ต่อรองผลประโยชน์

กระดูกคดงอทั้งร่าง  =   ขี้ฉ้อ, ประจบสอพลอ, ต่อรองผลประโยชน์, ฉ้อสัมปทานรัฐ

พุงกาง       =    ตะกละกิน, รับสินบน

หางแดง      =    ขายความลับของชาติ, เป็นทาสเงินของประเทศอื่น

อาจจะมีผู้ตั้งข้อสงสัยว่า “ฝันจริงหรือเปล่า? หรือ แต่งเอาเอง” ก็ขอตอบว่า...ถ้าเป็นเรื่องโกหกแล้ว อาตมาจะได้อะไร?... จะมีแต่คนเกลียดชังสร้างศัตรูเปล่า ๆ จริงไม่จริงไม่ใช่ความคาดเดาของคนอื่น อาตมารู้เอง นี่คือสัจธรรม

 

                                   พระเทพปฏิภาณวาที

                                        “เจ้าคุณพิพิธ”


อ่าน : 0

แชร์ :


เขียนความคิดเห็น