บทที่ 12 จับขโมย /1

หลังจากนอนซมเพราะพิษไข้ไปหนึ่งวัน 

ลุงดำกับแก้วก็มาแจ้งข่าว

“คุณเข้ม! ได้ความแล้วครับ ที่ให้ลุงไปจัดการ ช่วงนี้มันมีโจรออกขโมยผลผลิตของชาวสวนชาวไร่ ยิ่งช่วงนี้ผลไม้ของชาวสวนออกกันเยอะ ผมว่าพวกมันคงมาดูลาดเลาที่สวนเรา แล้วก็เพลอทิ้งก้นยาสูบไว้ ทำให้ไฟลุกไหม้ นะครับ” 

“ลูกพี่เข้ม! ไอแก้วไปตลาด ที่ตลาดเขาก็พูดกัน สวนแม่น้องแบมก็โดนไปวันก่อน เห็นบอกไปแจ้งความตำรวจก็ไม่มีอะไรคืบหน้า” สวนแม่น้องแบม ก็คือสวนแม่เพื่อนของแทนไทย หลานของเขา 

“เมื่อเช้าพี่ ลินลี่ก็พูดให้ฟังอยู่” 

“คุณเข้มจะเอายังบอกลุงมาได้เลยลุงพร้อม” 

“ไอแก้วก็พร้อมครับลูกพี่” แล้วก็ทำท่าตะเบ๊ะเหมือนทหาร 

“เราจะจับโจร” 

“จับโจร!” ลุงดำ กับแก้วพูดพร้อมกัน 

แล้วทั้งสามก็นัดแนะวางแผนการ จับโจรให้ได้คาหนังคาเขา โดยแผนการนี้เขาได้ไปขอความช่วยเหลือกับสิงห์หาเพื่อนรักเขาที่เป็นตำรวจ 

คืนแรก เป็นลุงดำ ไอ้แก้ว แล้วก็ตำรวจสามนายไปซุ่มดูเหตุการณ์เป็นปกติดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

“สิงห์หรือว่ามันจะรู้ตัววะ” เข้มเอยถามเพื่อนในขณะที่นั่งคุยวางแผนกันที่สถานีตำรวจช่วงเพื่อนพักเที่ยง 

“ไอ้ห่า! มึงใจเย็นๆ คิดการใหญ่ใจมึงต้องนิ่ง โจรมันก็ต้องดูฤกษ์ดูไชยบ้างซิวะเมื่อคืนวาน มันเดือนแจ้ง ขืนมาลักขโมย เจ้าของมองเห็นก็ได้กิน ตะกั่วกันพอดี แต่คืนนี้มันคืนมืดกูว่ามันต้องมา” 

“เออ ไอ้เข้ม กูเห็นแขไขแฟนเก่ามึงที่ตลาดเมื่อสามสี่วันที่แล้ว” 

“กูก็เจอแล้ว” 

“ไอ้ห่าเข้ม! มึงอย่าบอกนะว่ามึงจะกลับไปกินของเก่า กว่ากูกับไอ้ดิน ไอ้ตี๋ใหญ่จะช่วยมึงได้เกือบแย่” 

“ช่วยยังไงวะสิงห์?” ทำท่างง 

“ก็ช่วย” ...แดกเหล้า!!!

เพื่อนอีกสองคนที่เดินมาด้านหลังพูดพร้อมกัน 

“ถ้ามึงกลับไปหายัย ทรงโตสะโพกวีด…. บึ้ม แฟนเก่ามึง กู…...นี้แหละจะกระทืบมึงเอง” …พี่หมอดิน หล่อตี๋กล่าว …โหดเกิน 

“ไม่หรอก กูไม่โง่ขนาดนั้นหรอก ผู้หญิงที่ดีคือผู้หญิงใหม่โว้ย” 

“มึงแน่ใจว่าพวกกูจะไม่กินอาหารหมา” พี่ตี๋ใหญ่หุ่นเสี่ยลูกเจ้าของตลาด 

“พวกมึงค่อยดูได้เลย คนอย่างเข้มเจ็บแล้วจำ” 

“ให้มันได้อย่างงี้เพื่อนกู เอานี่ขนมแม่กูฝากให้น้องแทน อีกถุงฝากคนที่มากับมึงวันนั้น” 

“ฮัน แน่ไอ้เข้ม นี้กูตกขาว อะไรหรือเปล่า” 

ตกข่าว!!! เพื่อนพูดพร้อมกัน 

“ตลกแล้ว ไอ้หมอมึงตลกแหละ สมกับเป็นหมอสูตินรีเวชจริงๆ พักเรื่องหญิงไว้ก่อน คุยเรื่องงานต่อดีกว่า” พี่สิงห์ตำรวจสายโหด ว่าเพื่อน 

เพื่อนอีกสองคนไม่ได้มีส่วนร่วมแต่ก็ตั้งใจฟังแผนการเป็นอย่างดี