EP 134 : กตัญญู – เนรคุณ

Episode 134 : กตัญญู – เนรคุณ

คนจะประสบความเจริญก้าวหน้า ไม่วิบัติไม่ขัดสน ก็เพราะว่าเป็นคนมั่นในกตัญญูกตเวที ส่วนคนที่ทรพีหรือเนรคุณ ต้องประสบเคราะห์กรรมคือฉิบหายและตายโหงเสมอ ขอให้ท่านทั้งหลายเข้าใจกฎเกณฑ์สังคมโลก คุณธรรม และอธรรมประจำโลกนี้เอาไว้

คนกตัญญู - เทวดาทนดูอยู่ไม่ได้

คนทรพี - พระธรณีรับไม่ไหว

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วคนกตัญญูเทวดาทนดูไม่ได้ คือทนดูที่จะไม่ป้องกันไม่ฉุดไม่ช่วยไม่ได้ ในเรื่องราวของพระพุทธเจ้าหลายเรื่องปรากฎแล้ว แม้แต่ในเรื่องราวของพระเวสสันดร

พระชาลีพระกัณหา เป็นพระราชโอรสและพระราชธิดาของพระเวสสันดร ยามที่พระเวสสันดรพระราชทานให้กับชูชกไปเป็นข้ารับใช้ เด็ก ๒ คนรักตัวกลัวภัยหลบลงไปในสระ หนีเพราะเห็นว่าเป็นความลำบากยากแค้น แต่พระเวสสันดรได้อธิบายความให้ฟังว่ามีจุดประสงค์อะไร เมื่อชาลีกัณหาได้ทราบเหตุผลของพ่อแล้วจึงแสดงความกตัญญู ขึ้นจากสระมากราบพระบาทแล้วยอมไปกับชูชก ทั้งนี้ด้วยความกตัญญูในจุดประสงค์ของพ่อ ในขณะที่เดินทางไปนั้นแม้ลำบากยากแค้นลำบากยากจน แต่ถึงเวลากลางคืนเทวดาแปลงตัวลงมา จำแลงเป็นพระเวสสันดรและพระนางมัทรี สะกดจิต มาดูแลให้ข้าวให้น้ำให้นม เหตุการณ์เป็นไปหลายวัน จนกระทั่งเทวดาเห็นจริงเห็นใจในความเป็นคนกตัญญู ดลใจให้ชูชกเดินพลัดจากบ้านทุนวิฐไปสู่เมืองสีพีได้พบพระเจ้าปู่พระเจ้าย่าไถ่ถอนตัวออกมา

อำนาจของเทวดานี้ ทนดูคนดี ๆ คนกตัญญูต้องประสบเคราะห์กรรมไม่ได้ แต่คนกตัญญูต้องแสดงธาตุของความกตัญญูในหลายสถานการณ์ให้ปรากฎ ท่านทั้งหลายจึงเห็นว่า... “คนกตัญญูนั้นตกต่ำก็ไม่หาย ตายฟื้น ปืนยิงไม่ออก หอกแทงไม่เข้า เทพเจ้ารักษา พระราชาโปรดปราน”... เพราะฉะนั้นคนกตัญญูเทวดาทนดูอยู่ไม่ได้

คนทรพี - พระธรณีรับไม่ไหว คนที่ทรพีต่อสถานที่ที่มีคุณต่อตน คนที่มีคุณต่อตน พระธรณีรับไม่ได้ พระธรณีรับไม่ได้แปลว่าอะไร?

หมายความว่า...ให้ยืนอยู่บนแผ่นดินนี้ไม่ได้ต้องให้ตายไปหมด เช่น ประสบเคราะห์กรรม ประสบวิบากกรรม ตกเหวตกน้ำ วิบากกรรมเหล่านี้เอากันถึงสิ้นชีวิต ไม่ใช่ธรณีแยกตอนนั้นเท่านั้น บางทีก็แยกรออยู่ เป็นริมเขา, เหว, ร่องน้ำ และก็ดลให้ไปพบกับความวิบัติ เพราะว่าพระธรณีรับเอาคนทรพีไว้ไม่ได้

ดังนั้น ในการที่เราทุกคนเกิดมานั้น จงมั่นในกตัญญูกตเวที ให้รู้ว่าฟ้ามีตาเทวดามีใจ และการใดก็ตามที่จะคิดกบฏคดโกงทรยศคดโกง หรือทรพีต่อผู้มีคุณต่อแผ่นดินที่มีคุณนั้น พระธรณีรับไม่ได้สักคนหนึ่ง ต้องวิบัติขัดสน ตายแล้วไปตกในนรกชั่วกาลนาน

พระเทพปฏิภาณวาที

“เจ้าคุณพิพิธ”