Episode 211 : เห็นคนอื่นเดือดร้อนอย่านิ่งนอนใจ
เด็กหญิงพอเพียงไปหาเด็กชายใฝ่ดีที่บ้านแต่เช้าด้วยสีหน้ามีกังวลอย่างมาก เห็นเด็กชายใฝ่ดีกำลังนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะชานบ้าน เด็กหญิงพอเพียงจึงพูดกับเด็กชายใฝ่ดีว่า....
ด.ญ.พอเพียง : ใฝ่ดี...ใฝ่ดี สมุดการบ้านเราหายน่ะ ไม่รู้อยู่ไหน?
ด.ช.ใฝ่ดี : หายไปตั้งแต่เมื่อไรล่ะ?
ด.ญ.พอเพียง : ไม่รู้สิ หาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วยังไม่เจอเลย ยังไม่ได้ทำการบ้านเลยด้วย ต้องถูกคุณครูลงโทษแน่นอน
ด.ช.ใฝ่ดี : เดี๋ยวเราจะช่วยสอนการบ้านให้เองนะพอเพียง
ด.ญ.พอเพียง : ขอบใจมากนะ
เมื่อทั้งสองคนทำการบ้านเสร็จ เด็กหญิงพอเพียงจึงชวนเด็กชายใฝ่ดีไปกราบหลวงตาก่อนที่จะเข้าห้องเรียน
ด.ญ.พอเพียง : หลวงตาขา... หนูพาใฝ่ดีมาหาหลวงตา อยากให้หลวงตาอนุโมทนาใฝ่ดีด้วย เพราะวันนี้หนูลืมสมุดการบ้าน แต่ใฝ่ดีช่วยบอกการบ้าน แต่หนูทำเองนะ หลวงตาช่วยอนุโมทนาใฝ่ดีด้วยนะคะ
หลวงตา : วันนี้ใฝ่ดีทำดีมาก หลวงตาขออนุโมทนาด้วย เพราะเธอปฎิบัติตามคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ตรัสไว้ว่า...
ทุกขิตัสสะ สักกัจจะ โหติ
(ทุกฺขิตสฺส สกฺกจฺจ โหติ)
พึงตั้งใจช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน
หลวงตา : การที่เราอยู่กับใครควรเอาใจใส่ เรียกว่า.. “เอาตาดู เอาหูฟัง” ยามเขาขัดข้อง เราต้องเข้าไปช่วยเหลือ อย่าทำเป็นทองไม่รู้ร้อน เขาเรียกว่า “คนเห็นแก่ตัว”
: คนเรานั้นควรที่จะฝึกฝนให้เป็นคนอารีอารอบ โดยหลักธรรม คือ
๑. มีใจใฝ่ทำดี
๒. ทำหน้าที่ของตนให้บริบูรณ์
๓. มีใจเกื้อกูลต่อผู้อื่น
๔. หยิบยื่นแก่ผู้เดือดร้อน
๕. เอื้ออาทรต่อการร้องขอ
๖. ไม่ต่อรองผลประโยชน์
๗. มีใจปราโมทย์เมื่อได้ช่วยเหลือ
๘. ไม่รู้สึกเบื่อเมื่อได้ทำตนเป็นประโยชน์
หลวงตา : การบอกการบ้านเพื่อนนั้น บอกได้เพียงหัวข้อการบ้านเท่านั้น อย่าลอกการบ้าน ถ้าสงสัยเพียงถามได้ในบางสิ่งบางอย่าง ถ้าให้เพื่อนลอกการบ้านทั้งหมด เป็นการโกหกครู โกหกตนเอง โกหกคนอื่นทั้งหมด เป็นการผิดศีลข้อที่ ๒ และ ข้อที่ ๔ เป็นบาปกรรม...นะลูก..!
ด.ญ.พอเพียง : หนูกราบขอบพระคุณหลวงตามากค่ะที่อนุโมทนาใฝ่ดี และยังให้โอวาทที่เป็นข้อคิดค่ะ
ด.ช.ใฝ่ดี : พอเพียง... กราบลาหลวงตาเถอะ ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว
พระเทพปฏิภาณวาที
“เจ้าคุณพิพิธ”
View : 0Share :
Write comment