ฃวดฅนอยู่หนใด (รางวัลชนะเลิศ นวนิยายสำหรับเยาวชน รางวัลแว่นแก้ว ครั้งที่ 6 ปี 2552)

"อักขราพิภพ ดินแดนที่พยัญชนะ 44 ตัว สระ วรรณยุกต์ และเครื่องหมายพิเศษ ในภาษาไทยล้วนมีชีวิต พวกเขาทั้งหลายคือตัวตนของพวกเขาเอง อย่างที่มนุษย์ได้กำกับและบัญญัติให้เขาเป็น ตัวอย่างเช่น กอไก่คือกอไก่ ซึ่งหมายถึงไก่ที่มีตัวเป็นไก่ มีปีก มีหาง มีขา มีเดือย ลำตัวปกคลุมด้วยขนไก่ แต่พูดได้ ฆอระฆังสามารถส่งเสียงดังเหง่งหง่างเองได้โดยไม่ต้องให้ใครมาตี แน่นอนว่าเขาพูดได้แม้ไม่มีปาก ส่วนมอม้าคือม้าอาชาคึกคักมีสี่ขาร้องฮี้ๆ วิ่งกุบกับ พูดได้อีกเช่นกัน และเรื่องยุ่งๆ ก็เกิดขึ้นเมื่อพยัญชนะสองตัวหายไป ก็คือ ฃอฃวด และฅอฅน พยัญชนะที่เหลือจึงร่วมแรงร่วมใจกันออกตามหา"