คนแคระ (DVARGEN)

นี่คือนวนิยายเชิงปรัชญาอันอันลุ่มลึกของ พาร์ ลอเกอร์คริสต์ ราชบัณฑิตและนักเขียนโนเบลชาวสวีเดน ‘คนแคระ’ เหมือนการสำรวจลงไปในอัตลักษณ์ส่วนบุคคลและสังคม ในช่วงเวลาที่เจ้าผู้ครองนครรัฐอิตาลียุคเรอเนสซองส์มีความบาดหมาง และเข้าสู่การทำสงครามกันในที่สุด

.

นวนิยายเรื่องนี้ใช้ ‘คนแคระ’ เป็นผู้เล่าเรื่อง ซึ่งได้บันทึกสิ่งที่มองเห็นตามความคิดของเขา  โดยมี ‘เขา’ ซึ่งร่างกายพิกลพิการต่างจากผู้อื่นเป็นศูนย์กลาง 

.

ตัวคนแคระประกอบด้วยจิตใจแห่งความเกลียดชัง เหมือนรวบรวมสิ่งชั่วร้ายมาอยู่ในตัว เขาจึงเกลียดทุกคนในราชสำนัก ยกเว้นเจ้าผู้ครองนคร เขารักสงคราม ความโหดร้ายและอยู่ในตำแหน่งซึ่งตายตัว ขณะที่ตัวละครอื่นมีพัฒนาการขึ้นในทุกช่วงเหตุการณ์ แต่คนแคระนั้นไม่เปลี่ยนแปลง