เขื่อนกั้นแปซิฟิก

มาร์เกอริต ดูราส เขียน Un barrage contre le Pacifique ในปี ค.ศ. 1950 โดยใช้ประสบการณ์ตรงในอินโดจีนของฝรั่งเศส ที่ซึ่งเธอเคยดำรงชีวิตเมื่อเยาว์วัยมาบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวชาวฝรั่งเศสที่ย้ายมาลงหลักปักฐานยังดินแดนกัมพูชา  ชีวิตลำเค็ญเริ่มขึ้นเมื่อสามีเสียชีวิตไป ภรรยาหม้ายกับลูกชายและลูกสาวต้องต่อกรกับเล่ห์กลของเจ้าหน้าที่รัฐซึ่งพยายามจะยึดที่ดินในเขตสัมปทานคืนไป

นวนิยายเด่นของดูราสที่วิพากษ์เจ้าอาณานิคมอย่างถึงแก่น  เปรียบดินแดนใต้ปกครองได้กับซ่องโสเภณีขนาดมโหฬาร  เป็นสวรรค์ของพวกค้างคาวดูดเลือดแห่งวงการธนาคาร ยางพารา และข้าว  ชุกชุมด้วยการกดขี่ข่มเหงทั้งชาวพื้นเมืองและคนขาวที่ตกยาก  การคอร์รัปชั่นและค้าของเถื่อนแทบจะกลายเป็นเรื่องปกติ  กล่าวกันว่าผลงานเรื่องนี้ทำให้ดูราสไม่ได้รับพิจารณาเสนอชื่อเป็นสมาชิกราชบัณฑิตยสภาฝรั่งเศส

Un barrage contre le Pacifique ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้ว 2 ครั้ง ในชื่อ This Angry Age (1958) และ The Sea Wall (2008)

.

นวนิยายจากประสบการณ์จริงสุดระทึกในสงครามโลกครั้งที่ 2   ภารกิจบินลาดตระเวนเหนือเมืองอาร์ราสเพื่อถ่ายภาพแสนยานุภาพรถถังเยอรมันเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 1940   เมืองที่ถูกยึดครองกำลังถูกเผาลุกเป็นไฟ ในขณะที่พวกเขาต้องบินระดับต่ำฝ่าเข้าไปในดงกระสุนของศัตรู   นับเป็นภารกิจอุทิศชีวิตที่ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “ครับ ท่านผู้บัญชาการ” แม้ว่ากองบินนี้จะมีผู้เสียชีวิตไปแล้ว 17 ทีม จาก 23 ทีม!