หิมะบนยอดเขาคีลีมานจาโร (THE SNOWS OF KILIMANJARO)

นี่เป็นเรื่องราวอันแสนสวยระคนแสนเศร้า เพราะว่าเรื่องราวในความคำนึง นึกในภาวะ ใกล้ตายของตัวเอกเรื่องนี้นั้นมันทั้งแสนสวยแสนเศร้า กิริยาอาการของดวงจิตอันใกล้จะดับมิดับแหล่ของเขา ในขณะที่มันระเหระหนไปตามที่ทางต่างๆ ที่เขาประทับใจนั้น มันก็ช่างแสนสวยและแสนเศร้า โดยที่ข้อจำกัดทางร่างกายของชขีวิตเขาไม่ได้เป็นอุปสรรค ดวงจิตมันเดินทางได้เร็วกว่าแสง และในตัวเรื่อง มันไม่ได้เดินทางไปตามลำดับในกาลเวลาของชีวิตเขา