เรื่องเด็ก ๆ :โต๊ะก็คือโต๊ะ

ดูเหมือนบิคเซลจะมองโลกใบนี้เป็นโลกที่เหมาะสมสำหรับคนที่พร้อมยอมรับสิ่งต่างๆ ที่เป็นอยู่โดยไม่ไต่ถาม อาจเปรียบโลกในความเป็นจริงเหมือนโลกของผู้ใหญ่ ขบถทั้งหลายก็คือเด็กที่ชอบซักไซ้ไล่เลียง จนบ่อยครั้งเล่นเอาผู้ใหญ่จนมุม พอตอบไม่ได้ก็พานโมโห โดยลืมไปว่าตัวเองก็เคยเป็นเด็กมาก่อนเหมือนกัน ตัวละครในเล่มนี้ก็มีนิสัยชอบตั้งคำถามแบบ ‘เด็กๆ’ เช่นนี้ 

บางทีการเป็นผู้ใหญ่อาจหมายถึง การมีชีวิตอยู่กับคำตอบต่างๆ ที่มีอยู่โดยไม่ตั้งคำถาม มีคำตอบโดยไม่ต้องมีคำถาม คนที่ชอบถามคือศัตรูของคำตอบที่มีอยู่