ต้นรัตนโกสินทร์

แผ่นดินแห่งสมัยรัตนโกสินทร์ เป็นอาณาจักรที่ดีในยุคประวัติศาสตร์ของไทย เริ่มตั้งแต่การย้ายเมืองหลวงจากฝั่งกรุงธนบุรี มายังกรุงเทพมหานครซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จขึ้นครองราชสมบัติ เมื่อวันที่ ๖ เมษายน พ.ศ. ๒๓๒๕ นับเป็นภารกิจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ด้วยบ้านเมืองได้ผ่านศึกสงครามและเรื่องราวมามากมาย

การสร้างบ้านแปงเมือง การหลอมรวมจิตใจของอาณาประชาราษฎร์ การบำรุงพระพุทธศาสนา นับเป็นเรื่องสำคัญและไม่ง่าย ผ่านยุคสมัยต่อมาของพระองค์ท่านก็เข้าสู่แผ่นดินรัชกาลที่ ๒ และรัชกาลที่ ๓ ตามลำดับ ซึ่งถือเป็นยุค “ต้นรัตนโกสินทร์” (รัชกาล ๑-รัชกาล ๓) แผ่นดินไทยได้เผชิญกับการคุกคามในรูปแบบใหม่ ไม่ได้มาด้วยขบวนช้างม้า หรือน้กรบนับหมื่นนับแสน

แต่ทว่ามาในรูปแบบของวัฒนธรรมและการล่าเมืองขึ้นจากชาติตะวันตกเป็นสำคัญ จนทำให้ไทยเป็นเพียงประเทศเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ไม่ตกเป็นอาณานิคมของตะวันตก ต้องเผชิญกับการก่อกบฎของชาวต่างชาติที่อยู่ในแผ่นดินไทย ทั้งชาวจีน ชาวญี่ปุ่น และเวียงจันทน์ เป็นต้น นับว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญของประเทศ เรื่องราวขององค์พระมหากษัตริย์ บุคคลต่างๆ ในประวัติศาสตร์ช่วงนั้น เป็นสิ่งที่คนรุ่นใหม่น่าศึกษาๆ ว่าจะนำพาประเทศชาติบ้านเมืองผ่านพ้นวิกฤตต่างๆ มาได้อย่างไร ใครเป็นใครในยุคสมัยนั้น