พีชคณิตเชิงเส้นและการแปลงสัญญาณ สำหรับวิศวกรรมไฟฟ้า

คณิตศาสตร์คือไม้เบื่อไม้เมาของนักเรียนนักศึกษา นี่คือวิชาที่โคตรของโคตรของความน่าเบื่อ ยิ่งเมื่อเขาเหล่านั้นถูกบังคับด้วยกฎเกณฑ์หรือหลักสูตรให้จำต้องศึกษาวิชาดังกล่าวด้วยแล้ว ความคิดแง่งบหรืออคติ ประมาณว่า “ยากจังวะ!” “จะให้เรียนไปทำไม!” “จะได้ใช้ตอนไหน !” ก็จะผุด ผุด ผุด ออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นอยู่เสมอ ในฐานะผู้สอนวิชาที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์ จึงมักจะประสบพบเจอกับความยากลำบาก เพราะผู้เรียนปิดกั้นตัวเองตั้งแต่ยังไม่เริ่ม เพื่อที่จะแก้ไขปัญหาดังกล่าว จึงมีแนวคิดที่จะลองทำหนังสือคณิตศาสตร์สักเล่ม ซึ่งมีเนื้อหาที่ดูเป็นมิตรกับผู้ที่จำเป็นต้องบริโภค พยายามจะพูดถึงหลักการและวิธีการนำไปใช้ให้มากที่สุด โดยเลือกที่จะส่งผ่านสิ่งเหล่านั้นด้วยคำว่า “ถ้า” และก็พยายามจะหลีกเลี่ยง ไม่พูดถึงประเด็นที่เป็นคณิตศาสตร์จ๋าๆ เช่น การพิสูจน์ หรือ ตัวอย่างที่ซับซ้อน (ซึ่งสามารถหาอ่านได้จาก textbook ที่มีมาตรฐานทางวิชาการสูง)  เนื้อหาคณิตศาสตร์ในหนังสือเล่มเกี่ยวข้องกับ “พีชคณิตเชิงเส้นและการแปลงสัญญาณ” สำหรับนักศึกษาวิศวกรรมไฟฟ้า มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประเด็นทั้งสองจะเป็นแก่นหลักของวิชาคณิตศาสตร์วิศวกรรมไฟฟ้า (EEMATH) ด้วยเนื้อหาที่ค่อนข้างเข้าใจได้ยาก จึงพยายามจะใช้ภาษาที่ง่ายต่อการทำความเข้าใจ โดยมีแรงบันดาลใจมาจากหนังสือ Digital Comm. ที่แต่งโดย Bernard Sklar อีกทั้งยังหวังว่า ภาษาที่ใช้ในหนังสือซึ่งดูคล้ายกับภาษาพูด น่าจะเหมาะสมกับรูปแบบการเรียนการสอนสมัยใหม่ที่มีการผสมผสานระหว่าง การสอบแบบออนไลน์ ออนไซต์ ฟลิปคลาส ผู้อ่านน่าจะรู้สึกเหมือนกำลังฟังบรรยายจากผู้เขียนอยู่ (นั่งเรียนทิพย์)