บันทึกฝันในคืนแสนสั้น

ระหว่างทางไปสวนสาธารณะมิโดริดันไปเหยียบงูในพุ่มไม้เข้ากลับมาถึงห้องเช่าก็พบว่าห้องถูกเก็บกวาดจนสะอาดสะอ้านและมีหญิงแปลกหน้าอายุประมาณห้าสิบนั่งอยู่ตรงกลางพรมในห้องฉันนึกได้ทันทีว่านั่นคงเป็นงู(เหยียบงู-รางวัลAkutagawaประจ าปีค.ศ.1996)-หมู่นี ้มีอะไรต่ออะไรหายไปบ่อยๆสิ่งแรกที่หายไปคือพี่ชายคนโตของฉันเองหายตัวไปได้สองสัปดาห์แล้วหายตัวไปท าอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันการหายไปเป็นเรื่องปกติเราจึงไม่ค่อยกังวลกันสักเท่าไรแต่ที่เครียดหนักคือพี่ชายก าลังจะมีก าหนดแต่งงานในเร็วๆนี ้นี่สิ(หาย)-ตอนที่เริ่มรู้สึกว่าแผ่นหลังมันคันยุบยิบขึ ้นมานั่นแหละถึงได้รู้ตัวว่ายามราตรีเริ่มกัดกินเข้ามานิดหน่อยยิ่งกัดกินเข้ามาก็ยิ่งคันสุดจะทนแล้วจริงๆจึงวิ่งออกไปเมื่อออกวิ่งไปถึงได้พบว่าตัวเองว่องไวราวกับม้า“ราตรีจะเริ่มแล้วอาชาแห่งรัตติกาลมาเยือนแล้ว”