เทวัญบันดาล

สรัลหรือต้นสนเป็นนักศึกษาหนุ่มต่างจังหวัดธรรมดา ที่มุ่งหมายจะเป็นผู้พิพากษาเพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้ชาวบ้าน สรัลอยู่กับปู่และย่าที่จังหวัดนิลบุรี (นามสมมติ) และเรียนหนังสือที่นั่นจนจบมัธยมปลาย จากนั้นเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จบกลับมาทำงานเป็นนิติกรที่ อบจ.จังหวัดนิลบุรี ในตำบลว่านสิบสี่ ที่ตั้งหมู่บ้านของปู่และย่าสรัล มีวัดเก่าแก่ตั้งอยู่ ท้ายวัดเป็นศาลเจ้าพ่อว่านทอง ซึ่งทวดและปู่ของสรัลเป็นผู้ร่วมกันก่อตั้งทั้งวัดและศาล เพราะว่านหลากหลายสีที่ขึ้นแถวศาลเจ้าพ่อใช้เป็นยารักษาโรคและขายเป็นไม้ประดับทำให้ชาวบ้านละแวกนั้นตั้งตัวได้ วันหนึ่งสรัลถูกเพื่อนสมัยเด็กลูกเถ้าแก่โรงสีที่เกกมะเหรกเกเรซ้อมจนนอนเป็นเจ้าชายนิทราในโรงพยาบาลหกเดือน ระหว่างนั้นด้วยกรรมดีที่สรัลทำมาตลอดชีวิต ทั้งสวดมนต์ไหว้พระ ถือศีลห้า ไม่ทำบาป จึงส่งให้เขาได้กลายเป็นเทพชั่วคราวที่สถิตที่ศาลเจ้าพ่อว่านทองแทนทวดของตนที่ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นสวรรค์ขั้นถัดไป เขามุ่งมั่นจะตอบแทนคนดีหรือคนจนที่น่าสงสาร แต่กลับส่งผลกระทบร้ายแรงตามทฤษฎีผีเสื้อกระพือปีก ทำให้เขาได้เรียนรู้ว่ามนุษย์พึงต้องช่วยตัวเองก่อนที่จะขอให้เทพยดาหรือผีสางนางไม้ช่วย สุดท้ายสรัลได้กลับเข้ากายหยาบและสอบเป็นผู้พิพากษาสมใจ จนเกษียณตอนอายุ 80 ปี และตายอย่างสงบที่บ้านปู่ย่า ไปอยู่กับญาติๆ ผู้อาวุโสบนสวรรค์