สัมมาสมาธิ ลมหายใจแห่งการตื่นรู้

สมาธิ เป็นองค์ธรรมสำคัญในพระพุทธศาสนา เมื่อกล่าวถึงคำว่า “สมาธิ” ก็เป็นที่รู้กันดีในหมู่ชาวพุทธว่า หมาถึงการฝึกจิตให้นิ่ง ด้วยมรรควิธีอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นต้นว่า การนั่งขัดสมาธิ ตั้งกายตรง ดำรงสติเฉพาะหน้า (พุ่งตรงต่อสิ่งที่กำหนด เช่น บริกรรมคำว่า พุทโธ, สัมมาอะระหัง, พองหนอ ยุบหนอ) เมื่อเพียรฝึกโดยวิธีต่างๆ ดังกล่าวมานี้ จิตย่อมหยั่งลงสู่ความเป็นสมาธิ (เอกัคตาจิต) สงบ นิ่ง มั่นคง ผ่องใส นุ่มนวล ควรแก่งาน พร้อมเต็มที่สำหรับใช้เป็นฐานปฏิบัติการทางปัญญาต่อไป