เศรษฐกิจอีสาน :พัฒนาการและการเปลี่ยนแปลง

หลังปี 2550 เศรษฐกิจของภาคอีสาน มีการขยายตัวในระดับที่สูงเมื่อเทียบกับภูมิภาคอื่นๆ มีผลให้สัดส่วนของคนจนในภาคอีสานลดลงอย่างรวดเร็ว การขยายตัวระดับสูงทางเศรษฐกิจของภาคอีสานเกิดจากปัจจัยที่สำคัญคือ การขยายตัวของการค้าชายแดน การขยายตัวของการลงทุนภาคเอกชนของการท่องเที่ยวและภาคบริการต่างๆ โครงสร้างเศรษฐกิจในชนบทเริ่มเปลี่ยนแปลงจากภาคเศรษฐกิจทางการเกษตรแบบดั้งเดิม คือ การทำนา ทำไร่ สู่ “เศรษฐกิจร้านค้ารายย่อยในชนบท” เช่น ร้านขายของชำ ร้านรับซ่อมวิทยา เครื่องไฟฟ้า และร้านซ่อมรถยนต์ ฯลฯ ซึ่งเกิดจากเงินลงทุนที่มาจากรายได้นอกภาคเกษตรและรายได้ที่ส่งกลับหมู่บ้านจากผู้ย้ายถิ่น โครงสร้างเศรษฐกิจชนบทเริ่มเปลี่ยนแปลงเข้าสู่เศรษฐกิจเมืองเพิ่มขึ้น โดยพื้นที่ชนบทได้เปลี่ยนสภาพเป็นกึ่งเมืองกึ่งชนบท โดยเฉพาะพื้นที่หมู่บ้านอยู่ใกล้เมืองใหญ่ เช่น อุดรธานี ขอนแก่น และนครราชสีมา การขยายตัวของการค้าชายแดนส่งผลต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจ และการเจริญเติบโตของเมืองต่างๆ