ความเป็นครู :แนวทางการพัฒนาเชิงทฤษฎีสู่การปฏิบัติ

การเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ต้องอาศัยระยะเวลาเพื่อให้เกิดประสบการณ์จากการถ่ายทอด เกิดจากการเลียนแบบ การทำซ้ำ การคิดใหม่จากบุคคลหนึ่งไปยังบุคคลหนึ่งหรือเป็นกลุ่มคณะที่สามารถขยายออกได้เป็นวงกว้าง ทำให้เกิดการพัฒนาอย่างต่อเนื่องจากรุ่นสู่รุ่น มีการสร้างมิติใหม่ที่สะท้อนความคิดองค์ความรู้จากกระบวนการเรียนรู้ร่วมกัน เกิดการชี้นำ เกิดการอบรมสั่งสอน เมื่อเกิดการหล่อหลอมกระบวนการทางความคิดนั้นทำให้ผู้ที่ได้รับการถ่ายทอดเกิดความเชื่อมั่นถือมั่น สามารถนำไปเป็นแนวทางในการพัฒนาสู่การปฏิบัติได้ และนั่นคือ “ครู” ผู้เป็น “ผู้สร้าง”  “ผู้ถ่ายทอด” ชีวิตมนุษย์ให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้ในที่สุด